Από τις λιγότερο γνωστές παραδόσεις είναι εκείνη που κάνει αναφορά στον οσιριανό πολιτσμό της Μεσογείου. Την εποχή της ακμής της Ατλαντίδας και της Αυτοκρατορίας των Ράμα, η Μεσόγειος ήταν μια εύφορη κοιλάδα που φιλοξενούσε έναν πανάρχαιο πολιτισμό, ο οποίος προηγείτο κάθε άλλου εκείνης της εποχής.
Ο Νείλος, τότε, ερχόταν και πάλι από τα βάθη της Αφρικής, μόνο που οι εκβολές του δεν ήταν στη Μεσόγειο Θάλασσα, γιατί δεν υπήρχε. Αντίθετα, συνέχιζε διασχίζοντας την Κοιλάδα της Μεσογείου και στη συνέχεια έστριβε δυτικά για να ρεύσει προς το βαθύτερο σημείο της Κοιλάδας, όπου και σχημάτιζε μια μεγάλη λίμνη. Από εκεί συνέχιζε την πορεία του ανάμεσα στη σημερινή Μάλτα και Σικελία προς τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω των σημερινών σττενών του Γιβραλτάρ.
Ο οσιριανός πολιτισμός θεωρείται πως είχε στην κατοχή του σημαντικά τεχνολογικά μέσα και αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθμό, που σήμερα μόνο σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας μπορούμε να φανταστούμε. Μόνο που η καταστροφή του της Ατλαντίδας έμελλε να επιφέρει κατακλυσμικές αλλαγές και στην περιοχή της Μεσογείου. Τα νερά του Ατλαντικού πέρασαν στη Μεσογειακή Λεκάνη , την πλημμύρισαν και καταβύθισαν τις σημαντικότερες πόλεις των Οσιριανών, ωθώντας τους επιζώντες να αναζητήσουν καταφύγια σε υψηλότερες περιοχές.
Μέσω της ύπαρξης του οσιριανού πολιτισμού ερμηνεύεται η οικοδόμηση μιας σειράς μεγαλιθικών μνημείων που έχουν βρεθεί σε όλη την περιοχή της Μεσογείου, ενώ είναι γεγονός πως οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν φέρει στο φως πάνω από 200 βυθισμένες πόλεις στη Μεσόγειο. Μάλιστα, ο μετέπειτα Αιγυπτιακός πολιτισμός, μαζί με τον Μινωικό και τον Μυκηναϊκό, θεωρούνται από κάποιους ερευνητές ως συνέχεια αυτού του μεγάλου ενιαίου πολιτισμού. Πέρα από τα μεγαλιθικά μνημεία, και σε αυτόν τον πολιτισμό ήταν ευρέως γνωστή η χρήση του ηλεκτρισμού και μάλιστα σε εφαρμογές ακόμη άγνωστες στην εποχή μας, ενώ είχαν και ιπτάμενα οχήματα, με λίγα λόγια τεχνολογία που ήταν κοινή σε όλους αυτούς τους αρχαίους πολιτισμούς.
Λέγεται ότι οι μυστηριώδεις γραμμές στη Μάλτα που έχουν ανακλυφθεί σε γκρεμούς και κάτω από το νερό, ίσως να αποτελούν τμήματα ενός συστήματος γραμμών, κάτι σαν τρένου εκείνης της εποχής με το οποίο συνδέονταν οι οσιριανές πόλεις που τώρα πια είναι βυθισμένες।
Ως χαρακτηριστικό δείγμα της τεχνολογικής ανάπτυξης εκείνου του πολιτισμού θεωρείται το περίφημο κρηπίδωμα που βρέθηκε στο Μπααλμπέκ του Λιβάνου. Εκτιμάται ότι δίχως τεχνολογική γνώση θα ήταν αδύνατη η οικοδόμησή του. Η κυρίως εξέδρα του έχει δομηθεί από τους μεγαλύτερους λαξευμένους βράχους του κόσμου, τους περίφημους τετραγωνισμένους βράχους του Μπααλμπέκ. Μερικοί από αυτούς τους βράχους έχουν μήκος 25 μέτρα και πάχος 4,5 μέτρα, ενώ υπολογίζεται ότι ζυγίζουν γύρω στους 1.200 με 1.500 τόνους ο καθένας. Πηγή: Κώστας Παχύδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου